oft var þörf en nú er nauðsyn

Ég hef undanfarnar vikur verið að velta fyrir mér hvort ekki sé löngu orðið tímabært að fara að smella sér í eitthvað form af líkamsrækt til að efla andann, sem og að finna lönguhorfið þvottabretti og stablisera góðan kúlurass. Þetta finnst mér göfugt markmið, en hégómlegt þó, þar sem lítið vinnst með að vinna eingöngu á skelinni. Þó virðist nú svo vera farið, að líti8l gleði er fólgin í fallegu boxi ef inihaldið er klént. Þessari pælingu má líkja við það þegar maður var að fá pakkana í gamla daga, stundum var beitt brögðum til að láta pakkana líta út fyrir að vera spennandi þó að í raun væru þeir mjúkir og innihéldu nærbrækur og sokka. ANYWAYS. Éftir að hfa verið að rannsaka kostnað við líkamsræktar stúss hef ég komist að raun um að slíkt er ekki á færi hvers sem er. Mánaðarkortið hjá WC kostar litlar 10.000 kr. sem er svo sem hvetjandi til að mæta það er ekki það. Í árskortinu er alltaf fólgin hættan á að enda með að greiða samviskusamlega 5000 kall´á mánuði án þess að geta sagt því upp og án þess að nenna að mæta (sem er svona það semég geri yfirleitt) held að lausnin sé að fá sér einkaþj´lafara sem sparkar í rassgatði á manni og ´lætur mann "neyðast til að mæta"

ÆJI fokk it ég á bara enga framtíð í þessum goodlooking bransa, enda bara eins og allir hinir, næpuhvítur með loðna mörbumbu...... örlög allra skrifstofumann er þetta Þ heilkenni eins og það er kallað á líkamsræktarmáli.....