Picasso!!!

Það var nú meira upplevelsið í gær. Grísnum sem mósar hlotnaðist sá heiður að mála með meistaranum í gær, Gauturinn mætti með sín prik og pensla og trapisulaga striga og skyldi fara hamförum.
Slík er snilld mannsins að hann kann sér því miður enga hógværð eða lítillæti, nei, hann varð að nudda mér uppúr því að hann væri maestro en ég bara amatör. Til að sýna snilli sína dró hann fram forngripi til að mála með og leir til að þynna málninguna. Ég vissi ekki upp né niður þegar Gauturinn fer að juða málningunni á með stífum, hárlausum prikum og til að þynna málninguna var hann með bleikt leirkennt efni sem almúgamaður eins og ég hafði aldrei fyrr séð. Ég gat ekki annað en fylgst með af lotningu þegar litirnir dreifðust um strigan og snilldin fór að taka á sig mynd, en undarlegt nok þá varð brúnin á snillingnum alltaf þyngri. Skyndilega grábölvar undrabarnið þegar honum verður litið til minna lítilmótlegu verkfæra; nokkrir penslar og þynnir. "Hva.....eru hár á þínum penslum?" hváir meistarinn "og þynnir þynnirinn þinn málninguna?".
Gautur(sem ætti að heita Gaukur því þá væri hægt að kalla hann Hauk, Bauk eða Bangsimon) prufaði þessa nýmóðins tækni mína og fattaði þá að þynnir verður að leir á u.þ.b. 7 árum og að þessir Harlem penslar hans ættu að vera með hárum og fór skyndilega að mála eins og venjulegur maður. Ég sem hélt að hann væri bara að hrekkja mig en í ljós kom að snilligáfa hans var einfaldlega bundin við að versla í rúmfatalagernum, og nú er grey kallinn búinn að missa það og kominn á sama lága plan og við hinir venjulegu mennirnir.