Og Drottinn blessaðir hommann.....

Enn logar okkar evangelísk-lútherska þjóð­kirkja í illdeilum. Merkilegt með þessa sjálfskipuðu friðarstofnun, að hún geti aldrei verið til friðs. Og í þetta skiptið geta þjónar drottins ómögulega gert upp við sig hvort leyfa skuli kirkjuleg brúðkaup kynvilltra, hvort þeirra sé í raun Guðs ríki og sambönd þeirra yfirleitt honum Guði okkar þóknan­leg. Hann er sannlega vandrataður, vegur dyggðar.Þetta er auðvitað óttaleg hræsni. Í raun ættu blessaðir kynvillingarnir að ganga fyrir við slíkar athafnir — þeir eru í öllu falli sæmilega heiðarlegir gagnvart guði og mönnum.
Annað en sumir.Hvað ætli kirkjan sé búin að gefa saman marga heiðursmenn og —konur, illa farin af munalosta, skógirnd og kvaladýrkun? Klæðskiptingar, leðurelskendur og strípalingar, allir eiga þeir greiðan aðgang að altarinu og þurfa ekki að svara aukateknu orði fyrir blæti sín og fýsnir, hversu öfugyggðir sem þeir kunna að vera.Já ef kirkjan hefur áhyggjur af óeðli og viðurstyggð þá ætti hún nú ekki að einblína á nokkur velmeinandi hommagrey og ástsjúkar lesbur. Því sannlega segi ég ykkur, heilu swingklúbbarnir hafa verið blessaðir í bak og fyrir í nafni Krists og kærleik hans. Og öfugeðlið leynist víðar — og í raun víðast hvar. Nýgift pör eru varla gengin út kirkjuskipið þegar þau eru farin í bullandi sleik fyrir framan aldraðar ömmur og afa sem finnst það bara sætt. Svo brunar þetta spólandi kynótt og fimbulgratt beinustu leið í eitthvert vegkantslostabælið vopnuð hvers kyns hjálpartækjum og —kokkum og hálfdrekkja hvort öðru loks í sleipiefnum og unaðsolíum.

Já þá bið ég nú frekar um blessaða kynvillingana. Í guðs bænum leyfið þeim að koma til ykkar segi ég nú bara, þið vitið í öllu falli hvar þið hafið þá.