Þynnka dauðans!!!
Það er með ólíkindum hvað maður verður þunnur þessa dagana. Eftir mjög skemmtilegt djamm með vöskum FUGO-meðlimum er grísinn sem mósar nær dauða en lífi. Grísinn var reyndar mjög varkár, drakk ekki mikið og bara bjór. Þetta átti að sjálfsögðu að verða til þess að grísinn yrði lauys við þynnku.
But nooooooo.............ekki gat það gengið eftir. Eftir að vakna við það að þurfa að gubba hljóp grísinn fram á öllum fjórum og gubbaði ca. hálfum lítra af skærgulu galli, svaka stuð. Ok, það getur ekki versnað........yeeesss.........Kolli kretínbróðir hringdi í mig grátandi og því ég var víst búinn að lofa honum að fara með honum að versla. Það er víst þannig að litlir Kollar geta ekki keypt sér bugsur án þess að haldið sé í hendina á þeim.
Eftir um tveggja tíma kvalir þar sem Kolli kretín var búinn að þræða allar búðirnar í bæði Kringlunni og Smáralind og máta allt sem líktist bugsum(það er reyndar soldið krípí hvað hann er hrifinn af útvíðu) missti grísinn stjórn á skapi sínu. Kolli var að sjálfsögðu búinn að skoða og máta allt í Sautján, Zara og Jack&Jones og jafnvel Miss Selfridge og grét sárann því að ekkert var akkúrat í hans stíl. Þegar Kolli ætlaði að byrja aftur uppá nýtt og fara aftur í allar búirnar sagði ég þvert nei og fór heim að eyða deginum í þynnku á eigin spýtur.
Það er nebbla alveg nógu slæmt að vera skítþunnur, verra ef að maður þarf að vera það á meðan tísku-frík-stelpíski stóri bróðir manns er að kaupa sér föt.