Lítið ljóð um heimspeki
Sóla fór í fjólubláan kjól og ætlaði
í fýlusóffapartí. Skáldið kvað:
Nei, ástin mín, heimspeki
er ekki ætluð fögrum konum.
Árþúsundum saman sátu munkarnir
sólarmegin í klausturgarðinum
við borð hlaðið kræsíngum
sem sveittar og skítugar
púlskepnur færðu þeim
og snæddu
og ræddu
og bræddu með sér
hinstu rök
sinnar óútskýranlegu
standpínu ex vacio ex nihilo.
laugardagur, ágúst 26
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
Engin ummæli:
Skrifa ummæli